- şişmanca
- sif. Şişman, bir qədər şişman, bir qədər kök, dolğun. <Qonaq> şişmanca bir adam idi. S. H.. Bu sırada şişmanca, ortaboylu, ciddi simalı Məcid əfəndi Rauf ilə bərabər çıxar. H. C..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
şişmanca — sf. Biraz şişman Aşağı bahçe kapısından bir kolunda kızı, bir kolunda torunu şişmanca bir yaşlı kadın sallana sallana gelir. B. Felek … Çağatay Osmanlı Sözlük
eti budu yerinde (veya etine dolgun) — şişmanca, tombul … Çağatay Osmanlı Sözlük
BURZAG — Şişmanca, etine dolgun delikanlı. * Delikanlılık çağındaki neşe … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
piknik tip — is., tıp Orta boylu, şişmanca, geniş ve yumuşak yüzlü, kalınca boyunlu, yukarı doğru daralan şişkin göğüslü ve iri göbekli kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
tıknaz — sf. Şişmanca, toplu, kısa ve kalın yapılı, tıkız O yuvarlak ve dazlak kafalı, tıknaz bir adamdı. Y. K. Karaosmanoğlu … Çağatay Osmanlı Sözlük
BEYDAHA — İri ve şişmanca kadın … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
BEYZAH — İri yapılı, etine dolgun, şişmanca adam … Yeni Lügat Türkçe Sözlük